Responsive image


ภาษาอังกฤษ-อังกฤษ

Dictionary English-English
Main Back Next
Benedictine
One of a famous order of monks, established by St. Benedict of Nursia in the sixth century. This order was introduced into the United States in 1846.

More
Benediction | Benediction | Benediction | Benediction | Benediction | Benedictional | Benedictionary | Benedictive | Benedictory | Benedictus | Benedight | Benefaction | Benefaction | Benefactor | Benefactress | Benefic | Benefice | Benefice | Benefice | Beneficed | Benefice | Beneficed | Beneficeless | Beneficence | Beneficent | Beneficential | Beneficently | Beneficial | Beneficial | Beneficial |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์