Responsive image


ภาษาไทย-ภาษาบาลี

Dictionary Thai-Pali
Main Back Next
อิรีณ
(นปุ.) ส่วนแห่งแผ่นดินหาที่อาศัยมิได้ (เพราะไม่มีต้นไม้ ภูเขา เป็นต้น), ที่มี ดินเค็ม.

More
อิรุ | อิรุพฺเพท | อิลฺลล | อิลฺลิส | อิลฺลี | อิลีส | อิว | อิส | อิสก อึสก | อิสกณฺก   | อิสธร อิสินฺธร | อิสิ | อิสิคิล | อิสิปตนมิคทายวน | อิสิปพฺพช อิสิปพฺพชฺช | อิสิร | อิสุ | อิสฺส | อิสฺสกี | อิสฺสฏฺ อิสฺสตฺถ | อิสฺสตฺถ | อิสร อิสฺสร | อิสลมฺมิก | อิสฺสรภาว | อิสฺสริย | อิสฺสริยยส | อิสฺสริยาภรณ | อิสฺสตฺถก | อิสฺสา | อิสฺสายนา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์