Responsive image


ภาษาไทย-ภาษาบาลี

Dictionary Thai-Pali
Main Back Next
อุปปาติก
(วิ.) (สัตว์) ผู้ลอยมาเกิด, เกิดขึ้น, ผุดเกิด, เกิดผุดขึ้น, อุปปาติกะ, โอปปาติกะ (เกิดเอง โดยอาศัยอดีตกรรม ไม่มีบิดา มารดา ได้แก่ เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย).

More
อุปปารมี | อุปปีฬกกมฺม | อุปโภค | อุปมา | อุปมาตุ | อุปมาน | อุปย | อุปยม | อุปยาน | อุปโยค | อุปโยควจน | อุปรม | อุปราค | อุปราช | อุปริ | อุปปริกฺขา | อุปริม | อุปริมา | อุปรุปริ | อุปล | อุปล อุปฺปล | อุปลทฺธิ | อุปวธุ | อุปวน | อุปวยฺห | อุปวฺหย | อุปวฺหยนฺตา อุปวฺหยตฺตา | อุปวาท | อุปวาส | อุปวีณ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์