คำว่า
เอกลกฺขณ
เอกลกฺขณ ความหมายคือ (นปุ.) เครื่องหมายว่าเป็นหนึ่ง / ลักษณะว่าเป็นหนึ่ง. เอก + อิติ + ลกฺขณ. เครื่องหมายอันเป็นหนึ่ง / ลักษณะอันเป็น หนึ่ง / ลักษณะอันเป็นเอก. เอก + ลักฺขณ. เครื่องหมายแห่งความเป็นหนึ่ง / เครื่องหมายแห่ง ความเป็นเอก / ลักษณะแห่ง ความเป็นหนึ่ง / ลักษณะแห่งความเป็น เอก. เอกภาว + ลกฺขณ. เครื่องหมายอันแสดงถึงความเป็นหนึ่ง / ลักษณะ อันแสดงถึงความเป็นหนึ่ง / ลักษณะอันแสดงถึง ความเป็นเอก / ลักษณะที่แสดงความเป็น เอก (ของสิ่งนั้น ๆ). เอกภาว + เทสน + ลกฺขณ. ลบศัพท์ในท่ามกลาง. ส. เอก ลกฺษณ. ไทยใช้ เอกลักษณ์ ตามสันสกฤต ออกเสียงว่า เอกกะลักษณ์ ในความหมาย ว่า ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน.
