คำว่า
เคยฺย
เคยฺย ความหมายคือ (นปุ.) คำอันบุคคลพึงขับ / คำเพียงดัง เพลงอันบุคคลพึงขับ / พระพุทธพจน์อัน ควรขับ / เคยยะ ชื่อองค์ที่ ๒ ใน ๙ ของ นวังคสัตถุสาสน์ ได้แก่พระสูตรมีคาถา แต่งเป็นร้อยแก้วบ้างร้อยกรองบ้าง. คา สทฺเท / ณฺย. แปลง โณฺย กับ อา เป็น เอยฺย รูปฯ ๕๔๐. อีกนัยหนึ่งลบ ณฺ แล้วแปลง ย กับ อา เป็น เอยฺย.
