คำว่า
เจติย
เจติย ความหมายคือ (ปุ.) เทวาลัย / ถูป (เจดีย์) / สตูป (เป็นภา ษาสันสกฤต) / สถูป (มาจาก สตูป แปลง ต เป็น ถ) / เจดีย์ ชื่อสิ่งที่ก่อสร้างขึ้น มีรูป คล้ายลอมฟาง มียอดแหลม สำหรับบรรจุ สิ่งที่เคารพนับถือ สิ่งอื่นๆ เช่นต้นไม้ เป็น ต้นที่นับถือ (เชื่อว่า) มีเทวดาสถิตอยู่ ก็นับ เข้าเจดีย์ได้. วิ. เจตพฺพนฺติ เจติยํ. จิตฺ ปูชายํ / โณฺย. อิอาคโม. ย าน ชเนหิ อิฏฺกาทีหิ เจตพฺพ ตสฺมา ต าน เจติย. จิตฺจยเน / ณฺย / อิ อาคโม.
