คำว่า
กณฺฑุกณฺฑุติกณฺฑูกณฺฑูยา
กณฺฑุกณฺฑุติกณฺฑูกณฺฑูยา ความหมายคือ (อิต.) ความคัน / โรคคัน / ต่อมเล็ก ๆ / ฝี / ลำลาบเพลิง หิด / หิดด้าน / หิดเปลื่อย. กณฺฑฺ เภทเน / อุ. ศัพท์ที่ ๒ ลง อ ปัจ. ประจำธาตุ แล้วเอา อ ที่ ฑ เป็น อุ ติ ปัจ. ศัพท์ที่ ๓ ลง อุ ปัจ. แล้วทีฆะ ศัพท์ที่ ๔ ลง อ ปัจ. ประจำ ธาตุแล้วลง ณฺย ปัจ. เอา อ ที่ ฑ เป็น อู. ส. กณฺฑุ กณฺฑู กณฺฑูยา.
