คำว่า
กณฺณิกา
กณฺณิกา ความหมายคือ (อิต.) ยอด / ช่อ / ช่อฟ้า / ต่างหู / ตุ้มหู / ฝัก. วิ. เก สีเส นยตีติ กณฺณิกา. กปุพฺโพ / นยฺ คมเน / ณฺวุ / ยโลโป / อิตฺตํ / ณตฺตํ / ทฺวิตตญฺจ (แปลง อ ที่ น เป็น อิ แปลง น เป็น ณ แล้วแปลงเป็น ณฺณ ด้วย) / อิตฺถิยํ อา. ส. กรฺณิกา.
