คำว่า
กะลา / กะลา ๑
กะลา / กะลา ๑ ความหมายคือ น. ส่วนแข็งที่หุ้มเนื้อมะพร้าว ถ้าผ่าซีก ซีกที่มีตา เรียกว่า กะลาตัวผู้ ซีกที่ตัน เรียกว่า กะลาตัวเมีย/ เรียกถ้วยชามชนิดเลวเนื้อหยาบหนาว่า ชามกะลา/ เรียกผมที่ตัดเป็นรูปกะลาครอบว่า ผมทรงกะลาครอบ/ เรียกหมวกที่มีรูปคล้ายกะลาครอบว่า หมวกกะลา หรือ หมวกกะลาครอบ/ (ปาก) กะโหลก เป็นคําไม่สุภาพ เช่น ไม่เจียมกะลาหัว คุ้มกะลาหัว.(สํา) ว. ไม่มีค่า เช่น เก่ากะลา.
