คำว่า
กระเจา
กระเจา ความหมายคือ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล |Corchorus| วงศ์ |Tiliaceae| ขึ้นอยู่ในที่ลุ่ม เปลือกต้นเหนียว เมื่อลอกออกแล้ว เรียกว่า ปอ เช่น ปอกระเจาฝักกลม |(C. capsularis L.)| ผลป้อม เปลือกย่นเป็นตุ่ม ๆ ใบใช้เป็นอาหารได้ / พายัพเรียก เส้ง / และปอกระเจาฝักยาว |(C. olitorius L.)| ฝักยาวเรียวมีสันตามยาว / เมล็ดของปอทั้ง ๒ ชนิดนี้มีพิษ ปอใช้ทํากระสอบ.(๒) ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง. (ดู กระเชา)
