คำว่า
กระเดื่อง / กระเดื่อง ๒
กระเดื่อง / กระเดื่อง ๒ ความหมายคือ ว. สูงขึ้น / โด่งดัง / ใช้ประกอบลักษณะของคุณงามความดี เช่น ชื่อเสียงกระเดื่อง/ แข็ง / กระด้าง / เช่น ยามเมื่อเจ้าเยื้องยุรยาตร ก็มิได้ย่างลงเหยียบดินกระเดื่องใด. (ม. ร่ายยาว กุมาร) / นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระด้าง เป็น กระด้างกระเดื่อง.
