คำว่า

กระทง / กระทง ๑

กระทง / กระทง ๑ ความหมายคือ น. ภาชนะเย็บด้วยใบตองหรือใบไม้เป็นต้น ยกขอบสูงสําหรับใส่ของ / ถ้าเสริมขอบปากเป็นรูปกรวยเล็ก ๆ โดยรอบ เรียกว่า กระทงเจิม / ภาชนะที่ทําขึ้นสําหรับลอยนํ้าในประเพณีลอยกระทง/ ตอนหนึ่ง ๆของนาซึ่งมีคันกั้น เรียกว่า กระทงนา / อันนา ก็เรียก/ ผ้าท่อนหนึ่ง ๆ ของจีวร มีลักษณะเหมือนกระทงนา ซึ่งมีรูปสี่เหลี่ยม/ ไม้กระดานที่ยึดกราบเรือหรือพาดแคมเรือทั้ง ๒ ข้างเป็นตอน ๆ (เทียบมลายู กุดง)/ ตอนหนึ่ง ๆ ของข้อความ/ (กฎ) ลักษณนามของความผิดอาญาแต่ละกรรมหรือแต่ละครั้ง การกระทําความผิดแต่ละกรรมหรือแต่ละครั้งนั้น ถือว่าเป็นกระทงความผิดกระทงหนึ่ง เช่น การกระทําความผิดฐานลักทรัพย์หลายครั้ง การลักทรัพย์แต่ละครั้งเป็นกระทงความผิดกระทงหนึ่ง ๆ/ (เลิก) ฐานปรับตามกรมศักดิในกฎหมายเก่า.