คำว่า
กระเบียน
กระเบียน ความหมายคือ น. (๑) กระเบากลัก. (ดู กระเบา ๑)(๒) ชื่อไม้ต้นผลัดใบขนาดเล็กชนิด |Gardenia turgida Roxb.| ในวงศ์ |Rubiaceae| ขึ้นในป่าเต็งรังและป่าเบญจพรรณ ต้นมีหนามห่าง ๆ เปลือกเรียบ ดอกเมื่อแรกบานสีขาว แล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอ่อน ผลคล้ายละมุดฝรั่ง แต่สุกแล้วแข็ง / กระดานพน มะกอกพราน หมุยขาว หรือ หัวโล้น ก็เรียก.