พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า อัคร ความหมายคือ..(1594) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า อัคร คือ หมายถึง ...


	อัคร ความหมาย คือ ชื่อสูตรที่ ๔ แห่งทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค พระสุตตันตปิฎก ทรงแสดงแก่สามเณรวาเสฏฐะ และสามเณรภารัทวาชะ ผู้ออกบวชจากตระกูลพราหมณ์ ทรงคัดค้านคำกล่าวอ้างของพวกพราหมณ์ ที่ถือว่าพราหมณ์เป็นวรรณะประเสริฐที่สุด และถือว่าชาติกำเนิดเป็นเครื่องตัดสินความประเสริฐและความต่ำทรามของมนุษย์ ทรงแสดงให้เห็นว่าความประเสริฐหรือต่ำทรามนั้นอยู่ที่ความประพฤติ โดยมีธรรมเป็นเครื่องตัดสิน คนวรรณะต่าง ๆ ออกบวชในพระพุทธศาสนาแล้ว ย่อมชื่อว่าเป็นผู้เกิดจากธรรมเสมอกันหมด แล้วทรงแสดงความเป็นมาของสังคมมนุษย์เริ่มแต่เกิดมีสัตว์ขึ้นในโลกแล้วเปลี่ยนแปลงตามลำดับจนเกิดมีมนุษย์ที่อยู่รวมกันเป็นหมู่เป็นพวก เกิดความจำเป็นต้องมีการปกครอง และมีการประกอบอาชีพการงานต่างๆ กัน วรรณะทั้งสี่ก็เกิดจากความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ มิใช่เป็นเรื่องของพรหมสร้างสรรค์ แต่เกิดจากธรรม (ธรรมดา , กฎธรรมชาติ) ทุกวรรณะประพฤติชั่วก็ไปอบายได้ ปฏิบัติธรรมก็บรรลุนิพพานได้ ธรรมเป็นเครื่องตัดสิน และธรรมเป็นของประเสริฐสุด ผู้ที่สิ้นอาสวกิเลสแล้ว เป็นผู้ประเสริฐสุดในวรรณะทั้งสี่ ผู้ที่สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ เป็นผู้ประเสริฐสุดในบรรดา เทวะ และมนุษย์ทั้งปวง

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

อังสะ
อังคุลิมาละ
อัชฌาจาร
อัญญาโกณฑัญญะ
อัตตวาทุปาทาน
อัตถัญญุตา
อันตรธาน
อัพโภกาสิกังคะ
อาราม
อายตนะ
อาสัญ
อากัปกิริยา
อาญา
อาทิพรหมจรรย์
อกรณียะ
อดิเรก
อธิบาย
อนิจจตา
อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ
อุโบสถ
อุทเทสิกเจดีย์
อุปัฏฐาก
ลัฏฐิวัน
กัณหปักข์
คิลานภัต
จักรพรรดิราชสมบัติ
จาตุมหาราช
ชิวหาสัมผัส
ดิรัจฉาน
ตติยฌาน