พจนานุกรม พุทธศาสน์ คำว่า เสขะ ความหมายคือ..(225) ที่มา หมายถึง คือ อ่านว่า แปลว่า

ดิกชันนารี อังกฤษ-ไทย | ดิกชันนารี ไทย-อังกฤษ | ดิกชันนารี ไทย-ไทย | ดิกชันนารี คอมพิวเตอร์ | ดิกชันนารี วิทยาศาสตร์ | ดิกชันนารี วิศวกรรม | พจนานุกรม ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน | ดิกชันนารี พุทธศาสน์ | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-ไทย | ดิกชันนารี จีน-ไทย-จีน | ดิกชันนารี ทางการแพทย์ | ดิกชันนารี เกาหลี-ไทย | ดิกชันนารี ญี่ปุ่น-อังกฤษ

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : ความหมายของคำว่า เสขะ คือ หมายถึง ...


	เสขะ ความหมาย คือ วัตรที่ภิกษุจะต้องศึกษา , ธรรมเนียมเกี่ยวกับมารยาทที่ภิกษุพึงสำเหนียกหรือพึงฝึกปฏิบัติ มี ๗๕ สิกขาบท จำแนกเป็น สารูป ๒๖ โภชนปฏิสังยุต ๓๐ ธัมมเทสนาปฏิสังยุต ๑๖ และปกิรณะคือเบ็ดเตล็ด ๓ , เป็นหมวดที่ ๗ แห่งสิกขาบทในบรรดาสิกขาบท ๒๒๗ ของพระภิกษุ ท่านให้สามเณรถือปฏิบัติด้วย

:: Back to Dictionary

(ส่งเข้าทาง inbox facebook)

(Share ผ่าน social network)

พจนานุกรม พุทธศาสน์ : คำอื่น ๆ

เหฏฐิมทิส
โสณทัณฑสูตร
โสตสัมผัส
เสนามาร
เสพเมถุน
เอกสิทธิ
เอตทัคคะ
มักขะ
มัจฉะ
ภัต ,ภัตร
ภัททา กัจจานา
ภาวนาปธาน
ยาคุภาชกะ
ราชาณัติ
มานะ
รูปียะ, รูปิยะ
โลกบาล
โกนาคมน์
เจ้าหน้าที่ทำการสงฆ์
มติ
โธตกมาณพ
โพธิสัตว์
วัชชี
วิวาหะ
วิญญาณ
วทัญญู
สมบัติ๑
สักกรนิคม
สังฆทาน
สันตาปทุกข์