Responsive image


ศัพท์ทางพุทธศาสน์

Dictionary Religion
Main Back Next
ตัณหา๑
ตัณหา๑
ความเป็นกลางในอารมณ์นั้นๆ , ภาวะที่จิตและเจตสิกตั้งอยู่ในความเป็นกลาง บางทีเรียก อุเบกขา (ข้อ ๗ ในโสภณเจตสิก ๒๕)

More
ตัณหา๒ | ตัตรมัชฌัตตตา | ติรัจฉานโยนิ | ติรัจฉานวิชา | ติรัจฉานกถา | ตำรับ ,ตำหรับ | ตีรณปริญญา | ติสรณคมนูปสัมปทา | ติสสเมตเตยยมาณพ | ติสสเถระ | ตาลุ | ติกะ | ติจีวรวิปปวาส | ติจีวรอวิปปวาส | ติจีวราวิปปวาส | ติจีวราวิปปวาสสีมา | ติณวัตถารกวิธี | ติณวัตถารกวินัย | ติณชาติ | ติตถิยะ | ติตถิยปริวาส | ติตถิยปักกันตกะ | ติตถกร | ตู่ ,กล่าวตู่ | ตู่กรรมสิทธิ์ | ตจะ | ตจปัญจกกัมมัฏฐาน | ตณฺหกฺขโย | ตติยฌาน | ตถาคต |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์