วิสุงคามสีมา
ทำให้เป็นของสองเจ้าของคือ ขอให้ภิกษุสามเณรอื่นร่วมเป็นเจ้าของบาตรหรือจีวรนั้นๆ ด้วย ทำให้ไม่ต้องอาบัติเพราะเก็บอดิเรกบาตรหรืออติเรกจีวรไว้เกินกำหนด เช่นวิกัปจีวรผืนหนึ่งต่อหน้าในหัตถบาสว่า ?อิมํ จีวรํ ตุยฺหํ วิกปฺเปมิ? ข้าพเจ้าวิกัปจีวรผืนนี้แก่ท่าน
