ดาล,ดาล ๒
ดาล ๒
ก. เกิดขึ้น, เป็นขึ้น, มีขึ้น.<2t>น. พื้น, ฝ่า (ใช้แก่มือหรือเท้า) เช่น ดาลได ว่า ฝ่ามือ ดาลเชิง ว่า ฝ่าเท้า. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).;