Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เดือย,เดือย ๑
เดือย,เดือย ๑
เดือย ๑
น. อวัยวะของไก่ตัวผู้และนกบางชนิด มีรูปเรียวแหลม งอกขึ้นที่เหนือข้อตีนเบื้องหลัง; แกนที่ยื่นออกมาสําหรับเอาของอื่นสวม เช่น เดือยโม่ เดือยหัวเสา, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่ยื่นออกมามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.;

More
เดือย,เดือย ๒ | เดือยไก่,เดือยไก่ ๑ | เดือยไก่,เดือยไก่ ๒ | แด | แด่ | แดก,แดก ๑ | แดก,แดก ๒ | แด็ก ๆ | แดกงา | แดกดัน | แดกแด้,แด็กแด้ | แดง,แดง ๑ | แดง,แดง ๒ | แดง,แดง ๓ | แดงน้ำ | แดด | แดดาล | แดดิ้น | แดน | แด่น,แด่น ๑ | แด่น,แด่น ๒ | แดนไตร | แดนสนธยา | แดยัน | แด่ว ๆ | แดะ | แดะแด๋ | โด | โด่ | โดกเดก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์