กระพี้
กระพี้
น. ส่วนของเนื้อไม้ที่หุ้มแก่น, เนื้อไม้ที่อยู่ระหว่างเปลือกกับแก่น มีลักษณะอ่อนและยุ่ยง่าย.<2t>ว. โดยปริยายหมายความว่า ไม่เป็นแก่นสาร.;