Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ได้
ได้
ได้
ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคํากริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้ เขียนได้; สําเร็จผล เช่น สอบได้; อนุญาต เช่น ลงมือกินได้ ไปได้; (ไว) คําช่วยกริยาบอกอดีต เช่น ได้กิน ได้ไป; เรียกเงินหรือสิ่งที่ได้มาว่า เงินได้ รายได้.;

More
ได้กัน | ได้การ | ได้แก่ | ได้แกงเทน้ำพริก | ได้ความ | ได้คิด | ได้คืบจะเอาศอก | ได้ใจ | ได้ช่อง,ได้ท่า | ได้ชื่อ | ไดแซ็กคาไรด์ | ได้ดิบได้ดี | ได้ท้าย | ได้ที | ได้ที่ | ได้ทีขี่แพะไล่ | ไดนาโม | ไดนาไมต์ | ไดโนเสาร์ | ได้ยิน | ได้ราคา | ไดเรกตริกซ์ | ได้ฤกษ์ | ได้สติ | ได้ส่วน,ได้ส่วนสัด | ได้เสีย | ได้เสียกัน | ได้หน้า | ได้หน้าลืมหลัง | |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์