Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ตะกอน
ตะกอน
ตะกอน
น. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในนํ้าหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น; (ภูมิ) สารต่าง ๆ ที่ผุพังทําลายโดยทางวิธีกล ทางเคมี หรือทางพัฒนาการของชีวิตแล้วตกจมทับถมเนื่องจากการกระทําของนํ้า ลม หรือธารนํ้าแข็ง.;

More
ตะกัง | ตะกั่ว | ตะกั่วเกรียบ | ตะกั่วแดง | ตะกั่วตัด | ตะกาง | ตะกาด,ตะกาด ๑ | ตะกาด,ตะกาด ๒ | ตะกาย | ตะกาว | ตะกุกตะกัก | ตะกุย | ตะกุยตะกาย | ตะกู | ตะกูด | ตะเกียกตะกาย | ตะเกียง,ตะเกียง ๑ | ตะเกียง,ตะเกียง ๒ | ตะเกียงแก๊ส | ตะเกียงเจ้าพายุ | ตะเกียงรั้ว | ตะเกียงลาน | ตะเกียบ | ตะแก,ตะแก่ | ตะแกรง | ตะโก,ตะโก ๑ | ตะโก,ตะโก ๒ | ตะโก้,ตะโก้ ๑ | ตะโก้,ตะโก้ ๒ | ตะโกก,ตะโกก ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์