Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ทะเล้น
ทะเล้น
ทะเล้น
ก. โปนออก เช่น ตาทะเล้น, ล้นออก เช่น เนื้อผ้าตรงตะเข็บทะเล้นออก.<2t>ว. ทําหน้าหัวเราะอย่างทะลึ่งโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือโอกาส.;

More
ทะเลใน | ทะเลบ้า | ทะเลภายใน | ทะเลสาบ | ทะเลหน้าใน | ทะเลหลวง | ทะเลไหล่ทวีป | ทะเล่อทะล่า | ทะเลอาณาเขต | ทะเลาะ | ทะเลาะเบาะแว้ง | ทะเลิ่กทะลั่ก | ทะวาย | ทะเวน | ทัก,ทัก ๑ | ทัก,ทัก ๒ | ทักข์,ทักข์ ๑ | ทักข์,ทักข์ ๒ | ทักขิญ | ทักขิณ | ทักขิณา | ทักขิณาบถ | ทักขิณาวัฏ | ทักขิโณทก | ทักขิไณยบุคคล | ทักท้วง | ทักทาย | ทักทิน | ทักนิมิต | ทักษ,ทักษ- |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์