Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ทันตชะ
ทันตชะ
ทันตชะ
[ทันตะ-] (ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากฟัน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ต คือ ต ถ ท ธ น และอักษร ล ส รวมทั้ง ฦ ฦๅ ในภาษาสันสกฤต. (ป.; ส. ทนฺตวฺย).;

More
ทันตแพทย์ | ทันตา | ทันติน,ทันตี | ทันท่วงที | ทันที | ทันธ,ทันธ-,ทันธ์ | ทันน้ำ | ทันน้ำทันฝน | ทันสมัย | ทับ,ทับ ๑ | ทับ,ทับ ๒ | ทับ,ทับ ๓ | ทับ,ทับ ๔ | ทับเกษตร,ทับเกษตร ๑ | ทับเกษตร,ทับเกษตร ๒ | ทับถม | ทับทรวง | ทับทาง | ทับทางขาว | ทับทิม,ทับทิม ๑ | ทับทิม,ทับทิม ๒ | ทับที่ | ทับแพ | ทับลัคน์ | ทับเล็ก | ทับศัพท์ | ทับสมิงคลา | ทับสิทธิ์ | ทับหลัง | ทับหลังลัคน์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์