Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
นักบุญ
นักบุญ
นักบุญ
น. ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ, ผู้ที่ทําความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สําเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก, ผู้ยินดีในการบุญ.;

More
นักปราชญ์ | นักพรต | นักรบ | นักระ | นักเรียน | นักเรียนนอก | นักเลง | นักเลงโต | นักวิชาการ | นักศึกษา | นักษัตร,นักษัตร ๑,นักษัตร- | นักษัตร,นักษัตร ๒ | นักษัตรจักร | นักษัตรเนมี | นักษัตรบดี | นักษัตรบถ | นักษัตรปาฐก | นักษัตรมณฑล | นักษัตรมาลา | นักษัตรโยค | นักษัตรวิทยา | นักสนม | นักสราช | นักสวด | นักสิทธิ์ | นักสืบ | นักหนา | นัข | นัค,นัค ๑ | นัค,นัค-,นัค- ๒,นัคคะ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์