Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
กรุง
กรุง
กรุง
[กฺรุง] น. เมืองหลวง, เมืองซึ่งเป็นที่ตั้งรัฐบาลกลาง, แต่ก่อนหมายถึงประเทศก็ได้ เช่น กรุงสยาม กรุงจีน; (โบ) กษัตริย์ เช่น จึ่งกรุงสุทโธทนเห็นอัศจรรย์ก็ทูลพลันด่งงนี้ฯ. (ม. คำหลวง ทศพร).;

More
กรุ้งกริ่ง | กรุงเขมา | กรุงพาลี | กรุณ | กรุณา | กรุณาทฤคุณ | กรุณาธิคุณ | กรุน | กรุ่น | กรุบ | กรุบกริบ | กรุ่ม | กรุ้มกริ่ม | กรุย,กรุย ๑ | กรุย,กรุย ๒ | กรุยกราย | กรุยเกรียว | กรู,กรู ๑ | กรู,กรู ๒ | กรูด,กรูด ๑ | กรูด,กรูด ๒ | กรูด,กรูด ๓ | กรูม | กเรณุ | กเรณุกา | กเรนทร,กเรนทร์ | กฤช | กฤด,กฤด- | กฤดยาเกียรณ | กฤดา,กฤดาการ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์