Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บ่ง
บ่ง
บ่ง
ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทําของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทําผิด; ใช้ของแหลม ๆ แทงที่เนื้อเพื่อเอาหนามเป็นต้นที่ฝังอยู่ในเนื้อหรือหนองออก เช่น บ่งหนาม บ่งหนอง.;

More
บงก,บงก-,บงก์ | บงกช | บงกชกร | บงการ | บ๊งเบ๊ง | บงสุ,บงสุ-,บงสุ์ | บงสุกุล | บงสุกูลิก | บงอับบงรา,บ่งอับบ่งรา | บฏ | บด,บด ๑ | บด,บด ๒ | บดขยี้ | บดบัง | บดเอื้อง | บดินทร์ | บดี | บดีธรรม | บดีพรต,บดีวรดา | บดีศร | บถ | บท,บท ๑,บท-,บท- ๑ | บท,บท ๒,บท-,บท- ๒ | บทกลอน | บทกวีนิพนธ์ | บทกำหนดโทษ | บทความ | บทคัดย่อ | บทจร | บทเจรจา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์