Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บั้ง
บั้ง
บั้ง
ก. เชือดหรือฟันให้เป็นแผลตามขวาง เช่น บั้งปลา.<2t>น. รอยเชือดเป็นแผลตามขวาง เช่น กรีดยางเป็นบั้ง ๆ; เครื่องมือสําหรับถูไม้ คล้ายบุ้ง แต่มีฟันเป็นแถว ๆ, สิ่งที่เป็นแถบ ๆ อย่างเครื่องหมายยศทหารหรือตํารวจชั้นประทวนเป็นต้น; กระบอกไม้ไผ่.;

More
บังกะโล | บังกัด | บังเกิด | บังโกรยตัวผู้,บังโกรยตัวเมีย | บังโกลน,บังโคลน | บังคน | บังคนเบา | บังคนหนัก | บังคม | บังคล | บังควร | บังความ | บังคับ | บังคับการ | บังคับครุ | บังคับใจ | บังคับโท | บังคับบัญชา | บังคับลหุ | บังคับสัมผัส | บังคับเอก | บังคัล | บังเงา | บังตะวัน | บังตา | บังแทรก | บังใบ,บังใบ ๑ | บังใบ,บังใบ ๒ | บังเพลิง | บังไพร |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์