Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บ้า,บ้า ๑
บ้า,บ้า ๑
บ้า ๑
ว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล; อาการที่สัตว์บางชนิดเช่นหมาเป็นโรคกลัวนํ้า เรียกว่า หมาบ้า.;

More
บ้า,บ้า ๒ | บ้า ๆ | บาก | บากท่า | บากบั่น | บากหน้า | บาง,บาง ๑ | บาง,บาง ๒ | บ่าง | บ้าง | บางขุนนนท์ | บ่างช่างยุ | บางตา | บางที | บางเบา | บางสุ | บาจก | บาจรีย์ | บาจิกา | บ้าจี้ | บาซิลลัส | บาด | บาดคอ | บาดเจ็บ | บาดใจ | บาดตา | บาดทะจิต | บาดทะพิษ | บาดทะยัก | บาดแผล |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์