Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
บุหงา
บุหงา
บุหงา
[-หฺงา] น. ดอกไม้ชนิดต่าง ๆ มีมะลิ กระดังงา กุหลาบ เป็นต้น ที่ปรุงด้วยเครื่องหอมแล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็ก ๆ ทําเป็นรูปร่างต่าง ๆ. (ตัดมาจาก บุหงารําไป).;

More
บุหงาประหงัน | บุหงามลาซอ | บุหงารำไป | บุหงาลำเจียก | บุหรง | บุหรี่ | บุหรี่พระราม | บุหลัน | บู่ | บู้ | บูชนีย,บูชนีย- | บูชนียสถาน | บูชา | บูชากัณฑ์เทศน์ | บูชายัญ | บูชิต | บูด | บูดบึ้ง | บูดเบี้ยว | บูดู | บู่ทะเล | บู้บี้ | บูร | บูรณ,บูรณ-,บูรณ์ | บูรณภาพ | บูรณมี | บูรณะ | บูรณาการรวมหน่วย | บูรพ์,บูรพะ | บูรพา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์