Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ใบ
ใบ
ใบ
น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว; สิ่งที่ทําด้วยผืนผ้าเป็นต้น สําหรับขึงที่เสากระโดงเพื่อรับลม; แผ่นเอกสารหรือหนังสือสําคัญต่าง ๆ เช่น ใบขับขี่ ใบทะเบียน; เรียกของที่เป็นแผ่น ๆ เช่น ใบหนังสือ ใบมีด ใบหู ทองใบ; ลักษณนามสําหรับใช้เรียกผลไม้ ภาชนะ เครื่องใช้บางอย่าง หรือแผ่นเอกสาร เช่น มะม่วง ๒ ใบ ถ้วย ๓ ใบ ตู้ ๔ ใบ ใบขับขี่ ๕ ใบ.;

More
ใบ้ | ใบก้นปิด | ใบกองเกิน | ใบกองหนุน | ใบขนสินค้า | ใบขนุน | ใบขับขี่ | ใบแข็ง | ใบ้คลั่ง | ใบเงิน | ใบจอง | ใบฉัตร | ใบฎีกา | ใบดาล | ใบดำ | ใบแดง | ใบแดงแจ้งโทษ | ใบตราส่ง | ใบตอง | ใบตาล | ใบไต่สวน | ใบทอง | ใบท้องแดง | ใบแทรก | ใบนาก | ใบบอก | ใบบุญ | ใบเบิก | ใบเบิกทาง | ใบเบิกร่อง |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์