Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ปรัตยัย
ปรัตยัย
ปรัตยัย
[ปฺรัดตะไย] (โบ; กลอน) น. ปัจจัย. (ส. ปฺรตฺยย; ป. ปจฺจย).;

More
ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน | ปรัตยูษ | ปรัตยูห์ | ปรัตเยก | ปรัน | ปรั่น,ปรั้น | ปรับ,ปรับ ๑ | ปรับ,ปรับ ๒ | ปรับทุกข์ | ปรับโทษ | ปรับปรุง | ปรับไหม | ปรับอากาศ | ปรับอาบัติ | ปรัมปรา | ปรัศจิม | ปรัศนา | ปรัศนี | ปรัศว์ | ปรัสสบท | ปร่า | ปรากฏ | ปรากฏการณ์ | ปรากรม | ปรากฤต | ปราการ | ปราคภาร | ปราคาร | ปราง | ปรางค์ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์