Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ปลุก
ปลุก
ปลุก
[ปฺลุก] ก. ทําให้ตื่นจากหลับ, ทําให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกําลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.;

More
ปลุกใจ | ปลุกตัว | ปลุกปล้ำ | ปลุกปั่น | ปลุกผี | ปลุกพระ | ปลุกระดม | ปลุกเสก | ปลูก | ปลูกฝัง | ปลูกฝี | ปลูกเรือนคร่อมตอ | ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ | ปลูกเรือนพอตัว หวีหัวพอเกล้า | ปลูกสร้าง | ปวกเปียก | ปวง | ป่วง | ปวด | ปวดถ่วง | ปวดท้องทุ่ง | ปวดท้องเบา,ปวดท้องเยี่ยว | ปวดมวน | ปวดร้าว | ปวดเศียรเวียนเกล้า | ปวดแสบปวดร้อน | ป่วน | ป้วน,ป้วนเปี้ยน | ป่วนปั่น | ป่วย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์