Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ปัจเวกขณ์
ปัจเวกขณ์
ปัจเวกขณ์
[ปัดจะเวก] (แบบ) น. การเห็นลงจําเพาะ, การพิจารณา. (ป. ปจฺจเวกฺขณ).;

More
ปัชชร | ปัชชุน | ปัญจ,ปัญจ- | ปัญจก,ปัญจกะ | ปัญจนที | ปัญจม,ปัญจม- | ปัญจมี | ปัญจมีดิถี | ปัญจวัคคีย์ | ปัญจวีสติ | ปัญจสาขา | ปัญญัติ | ปัญญา | ปัญญาแค่หางอึ่ง | ปัญญาชน | ปัญญาวิมุติ | ปัญญาส,ปัญญาส- | ปัญญาอ่อน | ปัญหา | ปัญหาโลกแตก | ปัฏ | ปัฏนะ | ปัฐยาวัต | ปัณฑรหัตถี | ปัณณะ | ปัณณาส | ปัณณาสก์ | ปัณรส,ปัณรส- | ปัณรสม,ปัณรสม- | ปัณรสมสุรทิน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์