Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เปลือย
เปลือย
เปลือย
[เปฺลือย] ว. ไม่มีอะไรปกปิดร่างกาย เช่น เปลือยหลัง เปลือยไหล่; โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สายเปลือย คือ สายไฟฟ้าที่ไม่มีผ้าหรือยางหุ้ม.;

More
เปลือยกาย | เปศลมัธย์ | เปศละ | เปศะ | เปศัส,เปศัส- | เปศัสการิน,เปศัสการี | เปสการ | เปสละ | เปสุญ,เปสุญ-,เปสุไณย | เปสุญวาท | เป๋อ | เป้อเย้อ | เปอร์เซ็นต์ | เป๋อเหลอ | เปะ | เปะปะ | เปา | เป่า | เป้า,เป้า ๑ | เป้า,เป้า ๒ | เป้า,เป้า ๓ | เป๊า | เป๋า | เป่ากบ | เป่ากระหม่อม | เป่าคอ | เป่าแตร | เป้านิ่ง | เป้าบิน | เป่าใบไม้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์