Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ผู้พิพากษา
ผู้พิพากษา
ผู้พิพากษา
(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.;

More
ผู้พิพากษาสมทบ | ผู้พิมพ์ | ผู้เยาว์ | ผู้รั้ง | ผู้รับตราส่ง | ผู้รับบุตรบุญธรรม | ผู้รับประกันภัย | ผู้รับประโยชน์ | ผู้รับพินัยกรรม | ผู้รับรอง | ผู้รับเรือน | ผู้รับเหมาก่อสร้าง | ผู้ร้าย | ผู้รู้ | ผู้ลากมากดี | ผู้วิเศษ | ผู้สนับสนุน | ผู้สร้างสรรค์ | ผู้สำเร็จ | ผู้สืบตระกูล | ผู้สืบสันดาน | ผู้สื่อข่าว | ผู้เสียหาย | ผู้หญิง | ผู้หญิงยิงเรือ | ผู้หญิงหากิน | ผู้หลักผู้ใหญ่ | ผู้ให้กำเนิด | ผู้ใหญ่ | ผู้ใหญ่บ้าน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์