Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ฝีดาษ
ฝีดาษ
ฝีดาษ
น. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่ง เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงแล้วมีผื่นขึ้นดาษตามใบหน้าและลำตัว ต่อมาผื่นจะกลายเป็นตุ่ม ตุ่มใส ตุ่มหนอง และตกสะเก็ด ตามลำดับ เมื่อหายแล้วมีแผลเป็นเป็นรอยบุ๋ม, ไข้ทรพิษ ก็เรียก, โบราณเรียก ไข้หัว. (อ. smallpox, variola).;

More
ฝีดิบ | ฝีตีน | ฝีเท้า | ฝีในท้อง | ฝีประคำร้อย | ฝีปาก | ฝีฝักบัว | ฝีพาย | ฝีมะม่วง | ฝีมือ | ฝีไม้ลายมือ | ฝีเย็บ | ฝีหมอบ | ฝีหัวขาด | ฝึก | ฝึกงาน | ฝึกปรือ | ฝึกฝน | ฝึกสอน | ฝึกหัด | ฝืด | ฝืดเคือง | ฝืน | ฝืนท้อง | ฝุ่น | ฝุ่นเมือง | ฝูง | ฝูงบิน | เฝ้า | เฝ้าไข้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์