Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พลับพลา
พลับพลา
พลับพลา
[-พฺลา] น. ที่ประทับชั่วครั้งคราวสําหรับรับรองพระเจ้าแผ่นดินและพระบรมราชวงศ์ชั้นสูง.;

More
พลับพลึง | พลั่ว | พล่า | พลากร | พลาง | พลาญ | พลาด | พลาดท่า | พลาดพลั้ง | พลาดิศัย | พลาธิการ | พล่าน | พลานามัย | พลานึก | พลาม | พล่าม | พลาย | พลายม้า | พลาสติก | พลาสมา | พลาหก | พลำ,พล้ำ | พลำภัง | พลิ | พลิก | พลิกกระเป๋า | พลิกตัว | พลิกแผ่นดิน | พลิกแพลง | พลิกศพ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์