Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พ่อ
พ่อ
พ่อ
น. ชายผู้ให้กําเนิดแก่ลูก; คําที่ลูกเรียกชายผู้ให้กําเนิดหรือเลี้ยงดูตน; คําที่ผู้ใหญ่เรียกผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่าด้วยความสนิทสนมหรือรักใคร่เป็นต้นว่า พ่อนั่น พ่อนี่; คําใช้นําหน้านามเ*ศชาย แปลว่า ผู้เป็นหัวหน้า เช่น พ่อเมือง; ผู้ชายที่กระทํากิจการหรืองานอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ค้าขาย เรียกว่า พ่อค้า ทําครัว เรียกว่า พ่อครัว; เรียกสัตว์ตัวผู้ที่มีลูก เช่น พ่อม้า พ่อวัว.;

More
พ้อ,พ้อ ๑ | พ้อ,พ้อ ๒ | พอก,พอก ๑ | พอก,พอก ๒ | พอก,พอก ๓ | พอกพูน | พอกัน,พอ ๆ กัน | พอกันที | พอการ | พอก้าวขาก็ลาโรง | พ่อเกลอ | พ่อขุน | พ่อครัว | พอควร | พ่อค้าตีเมีย | พ่อคุณ | พอง | พ้อง | พ้องพาน | พ่อเจ้า | พ่อเจ้าประคุณ | พ่อแจ้แม่อู | พอใจ | พอใช้ | พอใช้ได้ | พอใช้พอสอย | พอดิบพอดี | พอดี | พอดีกัน | พอดีพอร้าย |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์