Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พิษ,พิษ-
พิษ,พิษ-
พิษ, พิษ-
[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทําให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).;

More
พิษฐาน | พิษนาศน์,พิษนาศน์ ๑ | พิษนาศน์,พิษนาศน์ ๒ | พิษสง | พิษสมโยค | พิษสุนัขบ้า | พิษสุราเรื้อรัง | พิสดาร | พิสมร | พิสมัย | พิสมัยเรียงหมอน | พิสัง | พิสัช | พิสัญญี | พิสัย | พิสิฐ | พิสุทธิ์ | พิสูจน์ | พิสูจน์อักษร | พิหค | พิหเคนทร์ | พิหาร | พิฬาร | พี | พี่ | พี้ | พีชคณิต | พี่น้อง | พี่เบิ้ม | พี้โพ้ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์