Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
พืด
พืด
พืด
น. แผ่นหรือแนวแห่งสิ่งที่ติดเนื่องกันไปยาวยืด เช่น พืดเขา, โดยปริยายหมายถึงอาการของสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รถติดกันเป็นพืด; เรียกเหล็กเหนียวชนิดหนึ่งที่เป็นแผ่นยาวอย่างเหล็กทําปลอกถังว่า แถบเหล็กพืด.;

More
พื้น | พื้น ๆ | พื้นความรู้ | พื้นฐาน | พื้นดี | พื้นเดิม | พื้นท้อง | พื้นที่ | พื้นที่หน้าตัด | พื้นบ้าน | พื้นเพ | พื้นเมือง | พื้นเสีย | พุ | พุก,พุก ๑ | พุก,พุก ๒ | พุก,พุก ๓ | พุกาม | พุง | พุ่ง | พุงแก | พุงจง | พุงดอ | พุงทะลาย | พุงปลา | พุงปลาช่อน | พุงพวง,พุงพ่วง | พุงโร | พุ่งหลาว | พุ่งหอกเข้ารก |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์