Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
เพิง
เพิง
เพิง
น. สิ่งปลูกสร้างมีทั้งชนิดชั่วคราวขนาดเล็ก และชนิดถาวร ประกอบด้วยหลังคาปีกเดียว, ถ้าเอียงลาด เรียกว่า เพิงหมาแหงน, ถ้ามีแขนนางคํ้าตอนหน้า เรียกว่า เพิงแขนนาง, ถ้าปลายข้างหนึ่งพิงอยู่กับสิ่งก่อสร้างหลัก เรียกว่า เพิงพะ หรือ พะเพิง, ส่วนเพิงพะที่ใช้เป็นที่พักทหาร เรียกว่า เพิงพล.;

More
เพิ่ง | เพิดเพ้ย | เพิ่ม | เพิ่มเติม | เพิ่มพูน | เพี้ย,เพี้ย ๑ | เพี้ย,เพี้ย ๒ | เพี้ย,เพี้ย ๓ | เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน | เพียง | เพี้ยง | เพียงดัง | เพียงตา | เพียงนั้น | เพียงนี้ | เพียงพอ | เพียงออ | เพียชน์ | เพียน | เพี้ยน | เพี้ยนผัด | เพียบ | เพียบแประ | เพียบพร้อม | เพียร | เพื่อ | เพื่อน,เพื่อน ๑ | เพื่อน,เพื่อน ๒ | เพื่อน ๆ | เพื่อนเกลอ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์