Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
แพ่น
แพ่น
แพ่น
ก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาว จะกลมหรือแบนก็ได้ ตีลงด้วยกำลังแรง เช่น เอาไม้ตะพดแพ่นหัว; พรวดพราด อุกอาจ เอื้อมอาจ หรือล่วงล้ำเข้าไปในที่ที่ไม่ควร เช่น แพ่นเข้าไปถึงหลังบ้าน.<2t>ว. อาการที่อุกอาจ เอื้อมอาจ หรือ ล่วงลํ้าเข้าไปในที่ที่ไม่ควร (ใช้ในลักษณะติเตียน).;

More
แพนก | แพนงเชิง | แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร | แพ้เปรียบ | แพ้ผม | แพ้ผัว | แพ้ฟัน | แพ้ภัยตัว | แพ้เมีย | แพร | แพร่ | แพรก,แพรก ๑ | แพรก,แพรก ๒ | แพร่ข่าว | แพร่ง | แพร่งพราย | แพรแถบ | แพรว | แพร้ว,แพร้ว ๑ | แพร้ว,แพร้ว ๒ | แพรวพราย,แพรวพราว | แพร่สะพัด | แพร่หลาย | แพ้รู้ | แพ้แรง | แพลง | แพลทินัม | แพล็บ,แพล็บ ๆ | แพลม | แพลเลเดียม |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์