ฟ้าเคืองสันหลัง
ฟ้าเคืองสันหลัง
(สํา) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอํานาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรําพัน. (ขุนช้างขุนแผน).;