Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ฟุตบอล
ฟุตบอล
ฟุตบอล
น. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็น ๒ ฝ่าย ฝ่ายละ ๑๑ คน รวมทั้งผู้รักษาประตู ผู้เล่นแต่ละฝ่ายต้องเตะลูกบอลให้เข้าประตูของฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายที่ได้ประตูมากกว่าจะเป็นฝ่ายชนะ, เรียกลูกกลมทำด้วยวัสดุต่าง ๆ เช่น หนัง ยาง พลาสติก ภายในมีลมอัด ใช้ในการเล่นฟุตบอล ว่า ลูกฟุตบอล. (อ. football).;

More
ฟุน | ฟุบ | ฟุ่บ | ฟุฟะ | ฟุ่มเฟือย | ฟุลสแก๊ป | ฟู | ฟู่ | ฟูก | ฟูด | ฟูดฟาด | ฟูฟ่อง | ฟูเฟื่อง | ฟูม | ฟูมน้ำ | ฟูมฟัก | ฟูมฟาย | ฟูมฟายน้ำตา | ฟูมเลี้ยง | เฟ็ด | เฟ้น,เฟ้น ๑ | เฟ้น,เฟ้น ๒ | เฟลด์สปาร์ | เฟ้อ | เฟอร์เมียม | เฟอะ | เฟอะฟะ | เฟะ | เฟะฟะ | เฟิน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์