Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภิน,ภิน-
ภิน,ภิน-
ภิน-
[พินนะ-] ว. แตกแล้ว, ทําลายแล้ว. (ป., ส. ภินฺน).;

More
ภินชาติ | ภินทน,ภินทน- | ภินทนาการ | ภินวรรณ | ภิยโย | ภิยโยภาพ | ภิรมย์ | ภิรมย์สุรางค์ | ภิษัช | ภิสะ | ภิสัก | ภีตะ | ภีมะ | ภีรุ,ภีรุก,ภีรุก- | ภีรุกชาติ | ภุกต,ภุกต-,ภุกต์ | ภุกตเศษ | ภุกตาหาร | ภุขัน | ภุช,ภุช ๑,ภุช- | ภุช,ภุช ๒,ภุชะ | ภุชคะ,ภุชงค์,ภุชงคมะ | ภุชงคประยาต | ภุชสมโภค | ภุชา | ภุญชะ | ภุต | ภุม,ภุม-,ภุม- ๒ | ภุม,ภุม ๑ | ภุม,ภุม ๒,ภุม-,ภุม- ๑ |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์