Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
ภูมิอากาศ
ภูมิอากาศ
ภูมิอากาศ
น. อากาศประจำถิ่น, ลักษณะอากาศเฉลี่ยของภูมิภาคแห่งใดแห่งหนึ่งในช่วงระยะเวลาหนึ่งซึ่งอาจเป็นเดือน เป็นปีหรือเป็นศตวรรษก็ได้.;

More
ภูมี | ภูมีศวร | ภูรโลก | ภูริ,ภูริ ๑ | ภูริ,ภูริ ๒ | ภูริ,ภูริ ๓,ภูรี | ภูว,ภูว- | ภูวดล | ภูวน,ภูวน- | ภูวนตรัย,ภูวนัตตรัย | ภูวนาถ,ภูวเนตร,ภูวไนย | ภูษณ,ภูษณ- | ภูษณพาส | ภูษา | ภูษามาลา | ภูษาโยง | ภูษิต | เภกะ,เภคะ | เภตรา | เภท | เภทภัย | เภทุบาย | เภรวะ | เภริ,เภรี | เภสัช,เภสัช- | เภสัชกร | เภสัชกรรม | เภสัชเคมี | เภสัชพฤกษศาสตร์ | เภสัชเพลา |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์