Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
มนต์,มนตร์
มนต์,มนตร์
มนต์, มนตร์
น. คําศักดิ์สิทธิ์, คําสําหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).;

More
มนตรี | มนท,มนท-,มนท์ | มนทกานติ | มนทาทร | มนทิระ,มนทิราลัย | มนเทียร | มนเทียรบาล | มนสิการ | มนัส,มนัส- | มนัสดาป | มนัสวี | มนินทรีย์ | มนิมนา,มนีมนา | มนิลา | มนุ | มนุช | มนุชาธิป | มนุญ | มนุษย,มนุษย-,มนุษย์ | มนุษย์กบ | มนุษยชาติ | มนุษยเทพ | มนุษยธรรม | มนุษย์มนา | มนุษยโลก | มนุษยศาสตร์ | มนุษยสัมพันธ์ | มนุษย์อวกาศ | มนุสาร,มนูสาร,มโนสาร | มนู |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์