Responsive image


พจนานุกรมไทย-ไทย

Dictionary Thai-Thai
Main Back Next
มะเดื่อ
มะเดื่อ
มะเดื่อ
น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Ficus วงศ์ Moraceae เช่น มะเดื่อปล้อง (F. hispida L.) ใบสากคาย, มะเดื่ออุทุมพร หรือ มะเดื่อชุมพร (F. racemosa L.) ใบเกลี้ยง ผลกินได้, มะเดื่อกวาง หรือ ลิ้นกระบือ (F. callosa Willd.) ใบแข็งหนา.;

More
มะเดื่อดิน | มะต้อง | มะตะบะ | มะตาด,มะตาด ๑ | มะตาด,มะตาด ๒ | มะตาหะรี | มะตี | มะตึ่ง | มะตื๋น | มะตูม | มะแตก | มะโต | มะนาว | มะนาวเทศ | มะนาวไม่รู้โห่ | มะปราง | มะปริง | มะป่อง | มะป่องต้น | มะฝ่อ | มะพร้าว | มะพร้าวแก้ว | มะพร้าวตื่นดก | มะพร้าวทึนทึก,มะพร้าวทึมทึก | มะพร้าวทุย | มะพร้าวห้าว | มะพลับ | มะพูด,มะพูด ๑ | มะพูด,มะพูด ๒ | มะแพน |

ตัวอย่าง ฉันรักประเทศไทย
แปลภาษาคาราโอเกะ :: การเขียนชื่อไทยเป็นอังกฤษ :: วิธีเขียนภาษาคาราโอเกะ :: ทำภาพคาราโอเกะ :: แป้นพิมพ์คีย์บอร์ดภาษาไทย
แชร์