มูน,มูน ๑
มูน ๑
น. เนิน, โคก, จอม, เช่น มูนดิน.<2t>ก. พอกพูน, พูนขึ้น, มักใช้ว่า เกิดมูนพูนผล.<2t>ว. มาก, มักใช้เข้าคู่กันเป็น มากมูน.;